Hoi, ik ben Anneke Hoeksma,
Samen met mijn man Marcel, woon ik sinds januari 2022, met veel plezier in Veendam, samen met onze honden, poezen en kippen.
Ik ben een trotse schippersdochter. In Leeuwarden ben ik op het schippersinternaat geweest en later terecht gekomen in Rotterdam. Begonnen als au pair in Spijkenisse, vervolgens in de slijterij me opgewerkt tot bedrijfsleidster, dit totaal 19 jaar gedaan. De vaten bier en dozen werden me te zwaar, dus tijd voor iets anders, opleiding gevolgd voor paraveterinair dierenartsassistente, hier heb ik 7 jaar in gewerkt in Ridderkerk en daarna in de Achterhoek in Neede.
Marcel en ik wilde nog een uitdaging aangaan en zijn vertrokken naar de Belgische Ardennen, om daar een B&B te beginnen voor mensen met honden. Een groot succes, maar na 14 jaar vonden we het tijd terug te gaan naar Nederland, naar het Noorden. Waarom hier, nu hier is ook nog natuur, rust en ruimte.
Uiteindelijk kwamen mijn ouders ook uit het Noorden, de cirkel is rond
Van jongs af aan ben ik altijd bezig geweest foto,s te maken. Alleen zei niemand tegen me je moet er iets mee gaan doen.
Als schippersdochter, verwachten ze dat je met een schipper trouwt, dus doorleren toen was geen optie. Maar het liep anders, ik trouwde niet met een schipperszoon. Wel hadden we allebeide dezelfde hobby fotografie.
Samen hebben we vele bruidsreportages gemaakt. Er was één boek wat zich 8 keer verkocht heeft. Prachtig om te doen
In onze B&B heb ik van elke hond foto,s gemaakt en die staan nu allemaal in boeken.
Ook organiseerden we fotoworkshops, geleid door een gediplomeerde fotograaf.
Na de dood van mijn ouders,meer dan 30 jaar terug, heeft een uitvaart mij altijd bezig gehouden.
Eerst was mijn gedachte na de B&B periode om uitvaartleider te worden, bij het zoeken naar een opleiding hiervoor, kwam ik Afscheidsfotografie tegen. In 2021 ben de opleiding gaan volgen en in december 2021 ben ik geslaagd en mag ik mezelf een "Bekwaam Afscheidsfotograaf" noemen.
Een uitvaart fotograferen is meer dan alleen fotograferen.
Hoe ga je met de mensen om.
Met veel respect voor de familie en de overledene, ben je onopvallend aanwezig.
Het mooiste compliment wat ik kreeg van een familie van een overledene was " we hebben je niet gezien vandaag". Dan weet je dat je het goed hebt gedaan.